بوسه باد

بوسه باد خزونی  

با هزار نامهربونی  

زیر برگ  و باد و بارون  

میگی طعمه خزونی 

برگ سبز و تر و تازه 

رنگ سبز شو می بازه 

قرق بوسه های باد و وحشت روزهای تازه  

می کنه دل از درختا  

میشه اواره ی کوچه  

کوچه ای که یادگار  

روزای رفته و پوچه  

میشینه گوشه ی کوچه چشم به اسمون  

میدوزه میکنه یاد گذشته دلش از غصه میسوزه 

یاد روزهایی که کوچه زیر سایه ی دلم بود 

مهربون درخت عاشق مست عطر نفسم بود   

سهم من از بوسه ی باد  

چی بگم ای داد و بی داد  

غم زردی و  تباهی مردن   رفتن از یاد