گل مریم

گل مریم سر را تو پرپر کردم   

ندانستم قسمهایت باور کردم    

به یادت بیادم امد آن شب در   

سکوت صحرا تو بودی من و مهتاب و   

عطر  و گل ها رها بود ز غمها دل ما  

رفتی و شد فنا آِن رویا در دلم شد  

بی تو  هنگامه بر پا در انتظارت عمرم   

هدر شد نفرین بر این دنیا